Elektromiografia (EMG) - próba tężyczkowa

Tężyczka jest chorobą układu mięśniowego, wywołaną niedoborem wapnia i magnezu w organizmie. Choroba występuje w dwóch postaciach o różniących się objawach:

• postać jawna, która objawia się charakterystycznymi napadami. Zaczynają się one od uczucia mrowienia w palcach i okolicach ust. Następnie mięśnie całej twarzy, jak i rąk i nóg zaczynają przejawiać silne, niemożliwe do opanowania skurcze. W skrajnych przypadkach skurczom ulegają mięśnie krtani, co może uniemożliwić choremu oddychanie i spowodować sytuację bezpośredniego zagrożenia życia. Ponadto napadom towarzyszą objawy psychologiczne takie jak stany lękowe, niepokój czy silne pobudzenie.
• postać utajona, która posiada bardzo szeroką gamę zróżnicowanych objawów, zamiast napadów występują między innymi przewlekłe stany skurczów i bólu mięśni, zmęczenie, niepokój, trudności w utrzymaniu uwagi, czasem ataki paniki, jąkania się, drżenia rąk, zaburzenia krążenia.

Na czym polega badanie?

Próba tężyczkowa należy do badań elektromiograficznych, to znaczy badających potencjały elektryczne w mięśniach i nerwach. W wypadku tego badania polega ono przede wszystkim na rozpoznaniu potencjału elektrostatycznego mięśni charakterystycznego dla tężyczki lub wykluczenia tej choroby.

Badanie jest przeprowadzane w pozycji leżącej. Pacjent w jego trakcie ma przez 10 minut założony i napompowany mankiet do mierzenia ciśnienia. Można go założyć zarówno na prawej jak i lewej kończynie górnej (a dokładnie wokół mięśnia dwugłowego ramienia). W trakcie tego 10 minutowego ucisku ramienia (wówczas ręka drętwieje) wykonywane jest również 2 minutowe głębokie oddychanie (podobne do hiperwentylacji). Po 10 minutach ucisku pacjent ma wkłuwaną małą cieniutką igiełkę w mięsień międzykostny I grzbietowy (między palcem wskazującym a kciukiem), igiełka ta ma za zadanie rejestrować czynność z mięśnia w trakcie badania.

Całe badanie trwa ok. 15 minut.

Pacjent po wykonanym badaniu może powrócić do wykonywania wszystkich codziennych czynności.

Ponieważ elektroda wykonuje swój pomiar na bieżąco, na wyniki badania nie trzeba czekać. Lekarz na miejscu odczytuje i interpretuje pomiary, stwierdzając wystąpienie lub brak tężyczki.

Na badanie EMG nie jest wymagane skierowanie od lekarza.

Rano w dniu badania dokładnie umyj badaną część ciała wodą z mydłem. Na skórę w obszarze, który ma być badany nie nakładaj kremów, maści, emulsji, balsamów, olejków itp.

Konieczne odstawienie na 24 godz. przed badaniem po uprzednim kontakcie z lekarzem prowadzącym leków obniżających krzepliwość krwi z grupy kumaryny wpływających na INR (m. in. acenokumarol, warfaryna). Aacard, Polkard nie stanowią przeciwwskazań do badania. Ponadto należy odstawić na 5-7 dni przed badaniem suplementację elektrolitów, przede wszystkim preparatów z magnezem, wapniem, potasem i witaminą D.

Przeciwwskazaniem do badania są:

• stałe zaopatrzenie ortopedyczne (np. gips), które uniemożliwia dotarcie elektrody do badanej kończyny,
• ciało obce w badanej kończynie,
• proteza badanej kończyny,
• przyjmowanie leków rozrzedzających krew (przeciwzakrzepowych) np. Clexan, Xarelto, Warfaryna - trzeba je odstawić (w porozumieniu z lekarzem) na 24h przed badaniem,
• wysokie ciśnienie krwi (powyżej 160 mmHg).

Przed rozpoczęciem badania, pacjent powinien poinformować lekarza o stosowanej terapii farmakologicznej, gdyż obecność niektórych leków w organizmie może mieć wpływ na wynik badania (np. aspiryna).

Jeśli pacjent posiada rozrusznik serca, kardiowerter - defibrylator, koniecznie musi dostarczyć pisemną informacje od lekarza na ten temat.